Als ik familieleden, vrienden, (oud) collega's, kennissen of zelfs andere mensen mijn voetbalfilmpjes op mijn Instagram-, Twitter- of Facebookpagina laat zien, krijg ik vaak naast geweldige lovende reacties ook de terechte vraag te horen van: ''Jean, waarom heb je besloten om video's van je voetbaltrucs te maken? Wil je soms later graag een profvoetballer, zoals Soufiane Touzani, Jeand Doest of andere bekende profvoetballers worden, ofzo?''
 
Dit klinkt nu misschien een beetje gek, maar in het begin was het maken van video's van de voetbaltrucs die ik kon doen meer gebaseerd op het toen realistische idee dat ik later bepaalde trucjes niet meer zou kunnen doen door een mogelijke ongeluk. Of dat ik het gewoon zou vergeten, omdat ik het zelf niet vaak heb willen of hoeven te gebruiken als ik met vrienden of andere mensen aan het voetballen was.
 
Voor mij was en geldt nog steeds de kerngedachte: zo eenvoudig en effectief mogelijk voetballen, dat wil zeggen: overspelen, zakken, verdedigen, tikki-takkavoetbal met andere spelers en doelpunten maken. En alleen panna's uitdelen als er geen andere uitweg is. Bovendien deed ik dat, en daar ging het voor mij met name om, om mijn verlegenheid te overwinnen, mezelf te presenteren en een positiever zelfbeeld te krijgen. Maar nu heeft het maken van voetbalvideo's meer betekenis gekregen.
 
In de loop der jaren kwam ik in contact met veel oude bekenden en vrienden van mij, waarna we afspraken om ergens te gaan voetballen of ik in contact kwam met nieuwe mensen. Het liet me ook zien dat ik onbewust andere mensen heb geïnspireerd om hun voetbalvaardigheden te laten zien en verbeteren door middel van video's. Of dat ik zelfs mensen heb gemotiveerd om te gaan voetballen. Dat vond ik een heel bijzondere, maar mooie gewaarwording.
 
Het is natuurlijk fijn als je video's op sociale media veel respons en likes opleveren. Maar het zijn meer de tips en tops die veel voor me hebben betekend en mij een betere voetballer hebben gemaakt dan ik in het begin was. De adviezen kwamen soms van voetballers die meer gevorderd dan ik waren of van de échte profs onder ons over hoe je aan je vaardigheden kunt werken. Dit alles heeft me tot nu toe echt geholpen en het heeft mij zeker gemotiveerd om door te gaan.
 
Ik zie het ook als een zeer nuttige en effectieve manier om je eigen voortgang bij te kunnen houden en (met anderen) over je voetbalvaardigheden te reflecteren. Daarnaast zie ik de eerste video als een soort vertrekpunt. De volgende video als een bestemming waar je naartoe wilt werken en waar je je vooruitgang aan andere mensen kunt laten zien. Omdat ik altijd al geïnteresseerd in design en het maken van filmpjes ben geweest, ging alles heel goed samen.
 
Zou ik andere mensen willen aanraden om het ook te doen? Jazeker! Omdat het niet alleen heel leuk is om te doen, kan het zoals gezegd ook heel nuttig zijn om de voortgang van je eigen ontwikkeling van de hobby die je graag beoefent - in mijn geval is het voetbal - of die van anderen te volgen, maar het geeft je ook een positiever zelfbeeld, het versterkt je reflectievermogen en het helpt je om jezelf beter of in ieder geval comfortabeler te presenteren.
 
 

Deze column is geschreven door : Jean Hemmo Dineka

Back To Top